Intussen ben ik veertig jaar, een hele mijlpaal, en trotse mama van twee puberzonen. Het voordeel aan ouder worden is dat je steeds beter weet wat je wil, en wat niet (meer). Ik heb steeds een warm hart gehad voor het onderwijs, alleen vond ik mijn draai niet als vakleerkracht in dat reguliere secundaire onderwijs. Na een jarenlang zoekproces dat er vooral uit bestond om nieuwe uitdagingen aan te gaan en ongekende paden te bewandelen, kwam ik erachter dat de combinatie van onderwijs en zorg me veel beter ligt. Ik werk het liefst een op een of in kleine groepjes. Persoonlijk werken maakt dat je werkelijk op maat kan begeleiden. Ook in kleine groep is maatwerk mogelijk. Een van de magische ingrediënten van een goede begeleiding is voor mij immers tijd, en wat een luxe is het voor een jongere als je de tijd kan nemen om te voelen wat zijn behoeften zijn: zijn leerbehoeften en zijn socio-emotionele behoeften. Beiden zijn belangrijk, en mijn hart gaat uit naar beiden. Het is belangrijk dat een kind op cognitief vlak meekan, maar het is even belangrijk dat hij zich goed voelt en weet hoe hij de beste versie van zichzelf kan boetseren. Daarin draag ik graag mijn steentje bij.